η αγωνία πάνω στο συρμάτινο σχοινί

Michael Schall

Η ζωή δεν είναι άλλο πράγμα από την αγωνιώδη προσπάθεια να ισορροπήσεις πάνω σε ένα τεντωμένο συρμάτινο σχοινί που απλώνεται πάνω από μια χαράδρα.

Αν κάνεις το λάθος δε και κοιτάξεις προς τα κάτω, λάθος που επαναλαμβάνεται συχνά, στα δεξιά σου θα αντικρύσεις την άβυσσο ενώ στα αριστερά σου απλώνεται η κοιλάδα των τρελών.

Να σας δώσω ένα απλό παράδειγμα για το τι ακριβώς εννοώ.

Η πεποίθηση σου πως ο καρκίνος που επιτέθηκε άνανδρα σε πέντε ηγέτες χωρών της Λατινικής Αμερικής ήταν όργανο ύπουλης ιμπεριαλιστικής παρέμβασης (κι αραδιάζεις τις ενδείξεις: προϊστορία πολλαπλών απόπειρων εξουδετέρωσης του Φιντέλ Κάστρο· σοβαρή πιθανότητα ο θάνατος του Γιασέρ Αραφάτ να προήλθε από δηλητηρίαση· οι πέντε ηγέτες που προσβλήθηκαν από καρκίνο θεωρούνται ανεπιθύμητοι από τις Η.Π.Α. που στο παρελθόν δεν έχουν διστάσει να επέμβουν σε ξένα χωράφια με ένα σωρό ευφάνταστους τρόπους), κάνει το σώμα σου να γέρνει προς τα αριστερά του συρμάτινου σχοινιού και να φθάνει μια ανάσα μακριά από την απότομη πτώση στην κοιλάδα των τρελών, εκεί όπου οι λεγόμενες θεωρίες συνωμοσίας ανθούν. 

Από την άλλη πλευρά, η βεβαιότητα σου για τη γελοιότητα καθώς και την ανεδαφικότητα της παραπάνω πεποίθησης οδηγεί το σώμα σου κοντά στην πτώση προς την άβυσσο, από τη δεξιά πλευρά του τεντωμένου σχοινιού αυτή τη φορά.  Σ’ αυτή την άβυσσο, ζητείται πάντοτε απόδειξη, ακόμα και για την αγάπη την ίδια. Το «μ’ αγαπάς; απόδειξη!» δεν είναι ένα απλό ρητορικό σχήμα για τους κατοίκους της αβύσσου. Αντίθετα, αποδεικνύει, σύμφωνα πάντα μ’ αυτούς,  πως η αγάπη δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια μεταδιδόμενη ασθένεια που εμφανίστηκε για πρώτη φορά κάπου στην κοιλάδα των τρελών όπου οι άνθρωποι πιστεύουν ακόμα σε δοξασίες, μύθους και αναπόδεικτες αλήθειες. 

Το συρμάτινο σχοινί δεν σπάει κάθε φορά που ταλαντώνεται αλλά είναι γεγονός πως οι ευαίσθητοι για τα κοινωνικά θέματα ενίοτε βουτούν εθελοντικά από ψηλά προς την κοιλάδα των τρελών ενώ κάποιοι από τους υπόλοιπους, αδιάφορους για τα κοινωνικά προβλήματα, συχνά πυκνά αντικρύζουν την άβυσσο από τόσο κοντά που ενώ εκείνη τους έχει ρουφήξει ήδη, εκείνοι δε δείχνουν να το έχουν πάρει καν χαμπάρι. 

Όσο για μένα, ας πούμε ότι με αυτό το ποστ προσπαθώ κάπως να διασκεδάσω την αγωνία μας όταν βρισκόμαστε πάνω στο σχοινί που ενίοτε ταλαντώνεται επικίνδυνα.